Opdringerige telefoonverkopers, of telemarketeers zoals ze dat ook wel noemen. Gisteren was het weer zover, mijn mobiel ging en het was een anoniem nummer. Hmmm.. toch maar opnemen, en ja hoor, bij het horen van de stem wist ik al hoe laat het was.

“Ja, goedemiddag met mevrouw X van het tijdschrift KEK Mama, spreek ik met mevrouw Evers?” Bij die eerste zin, gaan m’n nekharen alweer overeind staan, want als mevrouw X goed geluisterd had dan had ze niet hoeven te vragen of ze met mevrouw Evers spreekt aangezien ik opnam met voor- EN achternaam. Lichtelijk geïrriteerd, antwoord ik dat dat klopt. En ja hoor, daar komt het hele riedeltje (wat natuurlijk voorgekauwd op een notitieblokje voor haar ligt) over abonnement zus, en abonnement zo, en ze kan me nu natuurlijk een prachtig goedkoop abonnement aanbieden op dit tijdschrift. Natuurlijk kun je er helemaal niet tussen komen. En ze sluit af met de zin; “zo, zal ik deze prachtige aanbieding voor u klaarmaken?” Ho, wacht! Ding ding, dit gaat me iets te snel. Ik wil geen abonnement, ik kreeg de kans om gratis dit tijdschrift te lezen en ja hoor, ze proberen je weer een abonnement aan te smeren. Ik geef mevrouw aan, dat ik het niet weet en……..”oh, waarom weet u het niet mevrouw, vond u het blad niet interessant, waren de artikelen niet goed, maar mevrouw, dit is een pracht aanbieding, deze kans kunt u niet laten liggen!” “WAT?! MUTS, HOUD OP! ”denk ik.

We blijven beleefd…

Beleefd geef ik aan, dat ik het leuker vind om te switchen tussen tijdschriften, de ene keer koop ik dit tijdschrift dan weer dat tijdschrift. En dat ik niet “gebonden” wil zijn aan 1 tijdschrift. “Oh, maar mevrouw, dan heb ik ook nog deze leuke aanbieding, 4 Flairs, en 4 KEK mama’s voor de mooie prijs van 17,95 of wat dacht u van 6 KEK mama’s en 6 ik weet niet meer welke” Uiteraard weer voor een prachtige prijs. “ En mevrouw Evers weet u wel dat het abonnement gewoon automatisch na een half jaar word opgezegd? Dat is wel fijn he?”……   Ik wil geen abonnement, denk ik.

Oké, oké, beetje overrompeld zeg ik (hoe stom kan ik zijn) dat ik er graag over na wil denken en of ik niet terug gebeld kan worden… Waaaah, ik kan me wel tegen m’n kop slaan, in plaats van dat ik zeg: “nee, dank je, geen interesse” en ophang, nee, laat ik ze mij nog keer terugbellen!! Zit ik straks weer in dezelfde situatie.

Dus, volgende week belt Mevrouw X weer terug om nogmaals een poging te doen om mij een prachtige aanbieding aan te smeren. Maar ik neem me voor; ik geef direct aan dat ik er: geen, nul komma nul, noppes interesse in heb. Zo…….

Hoe zit dat bij jouw, heb je ook wel eens last van “opdringerige telefoonverkopers” of telemarketeers zoals ze dat noemen? Plaats dan een reactie onder het bericht.